لامپ زغالی
لامپ سیگنال تلفنی – که به خاطر پایهی باریک زغالی شکلش به «لامپ زغالی مخابراتی» هم معروف است – در اصل یک لامپ رشتهای مینیاتوری است که برای اعلام وضعیت خطوط و ماژولهای مخابرات آنالوگ طراحی شد. قطر بدنه چیزی در حد ۴ تا ۷ میلیمتر است و حباب شیشهای بلندش جلوی شکستگی رشته را در شوکهای مکانیکی میگیرد. ولتاژهای متداولش ۲۴ ولت و ۴۸ ولت DC است؛ دقیقاً همان سطوحی که رلهٔ زنگ و خطوط باتری مراکز تلفن قدیمی استفاده میکردند. وقتی روی برد کنترلی یا پانل اپراتور نصب میشود، با هر تغییر وضعیت تماس یا بروز خطا، لحظهای روشن میشود یا شروع به چشمکزدن میکند و به تکنسین یا اپراتور خبر میدهد چه اتفاقی افتاده است.
چرا هنوز کاربرد دارد؟ چون در برابر نویز الکترونیکی کاملاً مصون است، جریان راهاندازی ناچیزی میخواهد (حدود ۲۰ تا ۵۰ میلیآمپر)، و اگر بهصورت موازی با مدار قرار بگیرد مثل یک مقاومت کوچک عمل میکند و ولتاژ اضافی را میگیرد. از همین رو هنوز در تعمیر یا بازسازی سانترالهای کلاسیک زیمنس و NEC، تابلو فرمان آسانسورهای قدیمی، رک رادیویی نظامی، و حتی پروژههای آردوینوِ رترو که به دنبال حالت نوستالژیک هستند، سراغ همین لامپ میروند. برای انتخاب فقط کافی است طول شیشه (کوتاه T4.5 یا بلند T6.8)، ولتاژ تغذیه و جریان مجاز را با سوکت موجود تطبیق دهید؛ آنوقت یک نشانگر ساده، بیدردسر و تقریباً ابدی در مدار خود خواهید داشت.